Greek CosmosΜήνυμα 1ο
O πιο επικίνδυνος αγώνας μοτοσικλετών του κόσμου
6/2/2012, 17:57
O πιο επικίνδυνος αγώνας μοτοσικλετών του κόσμου
Το Isle Of Man είναι ένα νησί μεταξύ Μ. Βρετανίας και Ιρλανδίας. Μία φορά το χρόνο οι δρόμοι του νησιού κλείνουν και διεξάγεται ο πιο επικίνδυνος αγώνας μοτοσικλετών του κόσμου.
Άλλωστε αυτοί οι οδηγοί κινούνται με ταχύτητες άνω των 280km/h σε δημόσιους δρόμους με κακοτεχνίες, σαμαράκια, γκρεμούς, δέντρα και τοίχους.
Ο αριθμός των αναβατών που έχουν χάσει τη ζωή τους ξεπερνά τους 230 στην 90χρονη ιστορία του αγώνα.
Isle of Man, το νησί των γενναίων
Εάν κινείσαι στους χώρους της μοτοσικλέτας αποκλείεται να μην έχεις ακούσει για το Isle of Man, όπου κάθε χρόνο γίνονται οι ξακουστοί αγώνες. Το πιο πιθανό είναι να έχεις παρακολουθήσει κι ένα αντίστοιχο βιντεάκι με onboard κάμερα και να βλέπεις τοίχους, σπίτια, πεζοδρόμια να εμφανίζονται στην εικόνα της οθόνης σου και να εξαφανίζονται με απίστευτη ταχύτητα. Γιατί οι αγώνες TT (Tourist Trophy) δεν γίνονται στην πίστα αλλά σε κανονικό δρόμο, και μάλιστα σε τυπικό στενό βρετανικό επαρχιακό δρόμο. Και ενώ 355 ημέρες το χρόνο λίγες φορές είναι που κάποιος οδηγός εδώ στο ήσυχο και γεμάτο ανέμελη ζωή νησί, θα παραβιάσει το χαμηλό όριο ταχύτητας, για δέκα ημέρες περίπου, όσο και η διάρκεια αγώνων, ο στόχος δεν είναι πως θα παραμείνεις στο όριο των 40 μιλίων ανά ώρα, αλλά πως θα σπάσεις το φράγμα των 130, δηλαδή +200 χ.α.ω. για μέση ωριαία ταχύτητα. Και όλα αυτά περνώντας ξυστά από το πεζοδρόμιο, ή στην έξοδο της στροφής να υπάρχει τοίχος αντί της κλασσικής αμμοπαγίδας. Γι΄αυτό και ένα λάθος στους αγώνες ΤΤ μπορεί να είναι και το τελευταίο σου...
Δεν είναι μικρός ο αριθμός των μοτοσικλετιστών –αγωνιζόμενοι και επισκέπτες, που δεν επέστρεψαν ποτέ από το Νησί. Eάν στα MotoGP έχουν κολλήσει την «γκλαμουριά» της F1 με τους οδηγούς να γίνονται, χρόνο με το χρόνο, όλο και πιο αποστειρωμένοι-εξαίρεση βέβαια είναι ο Doctor Rossi, στα paddock στους αγώνες ΤΤ επικρατεί μια σχεδόν φιλική θα λέγαμε ατμόσφαιρα. Οι οδηγοί προσιτοί σε όσους τους χαιρετούν ή τους ζητούν αυτόγραφο, θα απαντήσουν πάντα με ένα χαμόγελο. Και όλα αυτά χωρίς να σημαίνει ότι οι οδηγικές τους ικανότητες δεν είναι πάρα πολύ καλές. Απλά στο Νησί τα λάθη δεν συγχωρούνται πρέπει να είσαι όχι απλά καλός, αλλά άριστος καθώς έτσι στους συγκεκριμένους αγώνες συμμετέχουν οδηγοί που είναι εντελώς τρελοί ή που ...τα έχουν πολύ μεγάλα.
Βέβαια παρακολουθώντας τη δράση μέσα από τον Τύπο εύκολα σχηματίζεις την εντύπωση πως οι αγώνες ΤΤ είναι ο μόνος λόγος για να κάνεις ένα τόσο μακρινό ταξίδι. Όταν βρέθηκα για πρώτη φορά στο Νησί, το 1993, ανακάλυψα ότι απλώς πρόκειται για το κυρίως πιάτο, και δεν είναι ολόκληρο το γεύμα. Γιατί εάν βρεθείς στο Isle of Man, θα ανακαλύψεις ότι πρόκειται για μια πραγματική γιορτή της μοτοσικλέτας. Με παράλληλους αγώνες (enduro, freestyle, trial), μουσικά events και συναυλίες, βόλτα στα γραφικά μέρη του νησιού και βέβαια το μοναδικό γεγονός της Mad Sunday. Έτσι αποκαλείται η Κυριακή που η διαδρομή στο βουνό μονοδρομείται και μπορείς νομιμότατα να νιώσεις και εσύ λίγο από την αίσθηση που βιώνουν οι οδηγοί. Βέβαια όλα αυτά είναι μέρος από τις ιστορίες που θα έχεις να διηγείσαι όχι μόνο όταν επιστρέψεις από το Νησί, αλλά και στο πάρτυ που γίνεται κάθε βράδυ στο Bushy’s Pub. Γιατί εάν η διαδρομή των 37,75 μιλίων κα τα υπόλοιπα events είναι το επίκεντρο όλης της μέρας, μόλις ο ήλιος δύσει, το επίκεντρο μεταφέρεται στο φημισμένο pub. Με ένα ποτήρι μαύρης μπύρας στο χέρι είναι ο καλύτερος τρόπος να αποχαιρετήσεις μια τόσο γεμάτη μέρα.
Όπως οι περισσότερες ιστορίες, έτσι και οι αγώνες στο Isle of Man ξεκίνησαν από μια σχετικά ασήμαντη αφορμή. Το 1903 με νόμο του Κοινοβουλίου απαγορεύεται η κυκλοφορία στους δρόμους της Βρετανίας πάνω από το όριο ταχύτητας των 20 μίλιων/ώρα. Αυτό όμως ήταν αποτρεπτικό και για τους αγώνες που τότε φυσικά γίνονταν σε δημόσιο δρόμο. Τότε ο γραμματέας της Λέσχης Αυτοκινήτου της Μεγάλης Βρετανίας και της Ιρλανδίας, ο Sir Julian Orde, στραφηκε προς τις αρχές του Isle of Man που υιοθέτησαν μια πιο διαλλακτική στάση για τους αγώνες αυτοκινήτων σε δημόσιους δρόμους. Έτσι η ιστορία ξεκινά το 1904, δηλαδή πριν από εκατό και πλέον χρόνια.
Στα μέσα του ’50 οι αγώνες έχουν γίνει τόσο ξακουστοί που όλοι οι μεγάλοι οδηγοί ουσιαστικά ξεκινούν από εδώ τη σταυροδρομία τους. Ο Giacomo Agostini, ο διάσημος ιταλός οδηγός, ό μόνος που έχει περισσότερα νίκες και πρωταθλήματα από τον Valentino Rossi, κέρδισε 10 φορές τους αγώνες ΤΤ. Θα είχε ίσως ακόμα περισσότερες νίκες εάν δεν εγκατέλειπε τους αγώνες όταν σκοτώθηκε ο καλύτερος του φίλος Gilberto Parlotti, στην κατηγορία των 125. Ο Mike –the bike- Haikwood ήταν ένας ακόμα κορυφαίος αναβάτης που έτρεξε στο Νησί, και ήταν αυτός μάλιστα που έδωσε την πρώτη νίκη σε διεθνή αγώνα στη Honda. Ήταν τόσο σημαντικοί οι αγώνες που ο ίδιος ο Soichiro Honda είχε έρθει και εντυπωσιάστηκε από τη δυναμική τους. Μάλιστα αποφάσισε ότι οι αγώνες στο Isle of Man θα ήταν η καλύτερη διαφήμιση για τη άσημη εταιρία του τότε. Η Honda στο Νησί και από αυτή την κλασσική, δύσκολη και επικίνδυνη διαδρομή ξεκίνησε η πορεία προς τις επιτυχίες του μεγαλύτερου κατασκευαστή μοτοσικλετών.
Σήμερα οι μοτοσικλέτες έχουν γίνει ακόμα πιο γρήγορες και ακριβείς, όμως η αδρεναλίνη συνεχίζει να ρέει άφθονη. Ανακάλυψε μέσα από τα video τη σκληρή πραγματικότητα των αγώνων στο Isle of Man - κι αν αντέχεις, οργάνωσε ένα ταξίδι για το "περίεργο" αυτό νησί της ταχύτητας. Προσοχή, τα video είναι για γερά νεύρα...
ΠΗΓΗ 1 ΠΗΓΗ 2
Το Isle Of Man είναι ένα νησί μεταξύ Μ. Βρετανίας και Ιρλανδίας. Μία φορά το χρόνο οι δρόμοι του νησιού κλείνουν και διεξάγεται ο πιο επικίνδυνος αγώνας μοτοσικλετών του κόσμου.
Άλλωστε αυτοί οι οδηγοί κινούνται με ταχύτητες άνω των 280km/h σε δημόσιους δρόμους με κακοτεχνίες, σαμαράκια, γκρεμούς, δέντρα και τοίχους.
Ο αριθμός των αναβατών που έχουν χάσει τη ζωή τους ξεπερνά τους 230 στην 90χρονη ιστορία του αγώνα.
Isle of Man, το νησί των γενναίων
Εάν κινείσαι στους χώρους της μοτοσικλέτας αποκλείεται να μην έχεις ακούσει για το Isle of Man, όπου κάθε χρόνο γίνονται οι ξακουστοί αγώνες. Το πιο πιθανό είναι να έχεις παρακολουθήσει κι ένα αντίστοιχο βιντεάκι με onboard κάμερα και να βλέπεις τοίχους, σπίτια, πεζοδρόμια να εμφανίζονται στην εικόνα της οθόνης σου και να εξαφανίζονται με απίστευτη ταχύτητα. Γιατί οι αγώνες TT (Tourist Trophy) δεν γίνονται στην πίστα αλλά σε κανονικό δρόμο, και μάλιστα σε τυπικό στενό βρετανικό επαρχιακό δρόμο. Και ενώ 355 ημέρες το χρόνο λίγες φορές είναι που κάποιος οδηγός εδώ στο ήσυχο και γεμάτο ανέμελη ζωή νησί, θα παραβιάσει το χαμηλό όριο ταχύτητας, για δέκα ημέρες περίπου, όσο και η διάρκεια αγώνων, ο στόχος δεν είναι πως θα παραμείνεις στο όριο των 40 μιλίων ανά ώρα, αλλά πως θα σπάσεις το φράγμα των 130, δηλαδή +200 χ.α.ω. για μέση ωριαία ταχύτητα. Και όλα αυτά περνώντας ξυστά από το πεζοδρόμιο, ή στην έξοδο της στροφής να υπάρχει τοίχος αντί της κλασσικής αμμοπαγίδας. Γι΄αυτό και ένα λάθος στους αγώνες ΤΤ μπορεί να είναι και το τελευταίο σου...
Δεν είναι μικρός ο αριθμός των μοτοσικλετιστών –αγωνιζόμενοι και επισκέπτες, που δεν επέστρεψαν ποτέ από το Νησί. Eάν στα MotoGP έχουν κολλήσει την «γκλαμουριά» της F1 με τους οδηγούς να γίνονται, χρόνο με το χρόνο, όλο και πιο αποστειρωμένοι-εξαίρεση βέβαια είναι ο Doctor Rossi, στα paddock στους αγώνες ΤΤ επικρατεί μια σχεδόν φιλική θα λέγαμε ατμόσφαιρα. Οι οδηγοί προσιτοί σε όσους τους χαιρετούν ή τους ζητούν αυτόγραφο, θα απαντήσουν πάντα με ένα χαμόγελο. Και όλα αυτά χωρίς να σημαίνει ότι οι οδηγικές τους ικανότητες δεν είναι πάρα πολύ καλές. Απλά στο Νησί τα λάθη δεν συγχωρούνται πρέπει να είσαι όχι απλά καλός, αλλά άριστος καθώς έτσι στους συγκεκριμένους αγώνες συμμετέχουν οδηγοί που είναι εντελώς τρελοί ή που ...τα έχουν πολύ μεγάλα.
Βέβαια παρακολουθώντας τη δράση μέσα από τον Τύπο εύκολα σχηματίζεις την εντύπωση πως οι αγώνες ΤΤ είναι ο μόνος λόγος για να κάνεις ένα τόσο μακρινό ταξίδι. Όταν βρέθηκα για πρώτη φορά στο Νησί, το 1993, ανακάλυψα ότι απλώς πρόκειται για το κυρίως πιάτο, και δεν είναι ολόκληρο το γεύμα. Γιατί εάν βρεθείς στο Isle of Man, θα ανακαλύψεις ότι πρόκειται για μια πραγματική γιορτή της μοτοσικλέτας. Με παράλληλους αγώνες (enduro, freestyle, trial), μουσικά events και συναυλίες, βόλτα στα γραφικά μέρη του νησιού και βέβαια το μοναδικό γεγονός της Mad Sunday. Έτσι αποκαλείται η Κυριακή που η διαδρομή στο βουνό μονοδρομείται και μπορείς νομιμότατα να νιώσεις και εσύ λίγο από την αίσθηση που βιώνουν οι οδηγοί. Βέβαια όλα αυτά είναι μέρος από τις ιστορίες που θα έχεις να διηγείσαι όχι μόνο όταν επιστρέψεις από το Νησί, αλλά και στο πάρτυ που γίνεται κάθε βράδυ στο Bushy’s Pub. Γιατί εάν η διαδρομή των 37,75 μιλίων κα τα υπόλοιπα events είναι το επίκεντρο όλης της μέρας, μόλις ο ήλιος δύσει, το επίκεντρο μεταφέρεται στο φημισμένο pub. Με ένα ποτήρι μαύρης μπύρας στο χέρι είναι ο καλύτερος τρόπος να αποχαιρετήσεις μια τόσο γεμάτη μέρα.
Όπως οι περισσότερες ιστορίες, έτσι και οι αγώνες στο Isle of Man ξεκίνησαν από μια σχετικά ασήμαντη αφορμή. Το 1903 με νόμο του Κοινοβουλίου απαγορεύεται η κυκλοφορία στους δρόμους της Βρετανίας πάνω από το όριο ταχύτητας των 20 μίλιων/ώρα. Αυτό όμως ήταν αποτρεπτικό και για τους αγώνες που τότε φυσικά γίνονταν σε δημόσιο δρόμο. Τότε ο γραμματέας της Λέσχης Αυτοκινήτου της Μεγάλης Βρετανίας και της Ιρλανδίας, ο Sir Julian Orde, στραφηκε προς τις αρχές του Isle of Man που υιοθέτησαν μια πιο διαλλακτική στάση για τους αγώνες αυτοκινήτων σε δημόσιους δρόμους. Έτσι η ιστορία ξεκινά το 1904, δηλαδή πριν από εκατό και πλέον χρόνια.
Στα μέσα του ’50 οι αγώνες έχουν γίνει τόσο ξακουστοί που όλοι οι μεγάλοι οδηγοί ουσιαστικά ξεκινούν από εδώ τη σταυροδρομία τους. Ο Giacomo Agostini, ο διάσημος ιταλός οδηγός, ό μόνος που έχει περισσότερα νίκες και πρωταθλήματα από τον Valentino Rossi, κέρδισε 10 φορές τους αγώνες ΤΤ. Θα είχε ίσως ακόμα περισσότερες νίκες εάν δεν εγκατέλειπε τους αγώνες όταν σκοτώθηκε ο καλύτερος του φίλος Gilberto Parlotti, στην κατηγορία των 125. Ο Mike –the bike- Haikwood ήταν ένας ακόμα κορυφαίος αναβάτης που έτρεξε στο Νησί, και ήταν αυτός μάλιστα που έδωσε την πρώτη νίκη σε διεθνή αγώνα στη Honda. Ήταν τόσο σημαντικοί οι αγώνες που ο ίδιος ο Soichiro Honda είχε έρθει και εντυπωσιάστηκε από τη δυναμική τους. Μάλιστα αποφάσισε ότι οι αγώνες στο Isle of Man θα ήταν η καλύτερη διαφήμιση για τη άσημη εταιρία του τότε. Η Honda στο Νησί και από αυτή την κλασσική, δύσκολη και επικίνδυνη διαδρομή ξεκίνησε η πορεία προς τις επιτυχίες του μεγαλύτερου κατασκευαστή μοτοσικλετών.
Σήμερα οι μοτοσικλέτες έχουν γίνει ακόμα πιο γρήγορες και ακριβείς, όμως η αδρεναλίνη συνεχίζει να ρέει άφθονη. Ανακάλυψε μέσα από τα video τη σκληρή πραγματικότητα των αγώνων στο Isle of Man - κι αν αντέχεις, οργάνωσε ένα ταξίδι για το "περίεργο" αυτό νησί της ταχύτητας. Προσοχή, τα video είναι για γερά νεύρα...
ΠΗΓΗ 1 ΠΗΓΗ 2
κι εγω δεν εχωωωωω......
Δεν με εντυπωσίασαν πολύ οι μηχανές ανέκαθεν..!
