Greek CosmosΜήνυμα 1ο
Και εγέννετο ο μύθος.17 Νοεμβρίου 1973 ...
17/11/2011, 18:28
Υπενθύμιση αρχικής δημοσίευσης :
Οι ''γνωστοί-άγνωστοι'' μας λένε.
Στην πραγματικότητα είναι τα βοθρολύματα του Συστήματος και άξια τέκνα των πλούσιων πατεράδων τους,αυτών που τότε το 1973,ήταν η γενιά του Πολυτεχνείου.
Είναι αυτοί οι άπλυτοι μακρυμάλληδες ''επαναστάτες'' του '73 με την ντουντούκα στο χέρι και την υψωμένη γροθιά,και που τώρα κυκλοφορούν με τις Μερσεντές και τις Πόρσε και κλείνουν τις βρώμικες δουλειές των δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ.
Κάθε χρόνο,τέτοιες ημέρες,στα σχολεία γίνεται κυριολεκτικά πλύση εγκεφάλου των παιδιών μας.
Στα μικρά παιδιά μαθαίνουν ότι υπήρξαν δεκάδες και εκατοντάδες νεκροί.
Αποκορύφωμα των μεγάλων ψεμμάτων που λένε,είναι,ότι το τανκ που έριξε την πύλη του Πολυτεχνείου δολοφόνησε,καταπλακώνοντας τους...φοιτητές.
H φωτογραφία της Ηλένιας στο χώρο του Πολυτεχνείου:
Και η φωτογραφία ολόκληρη:
Πολύ πιθανόν να μας αραδιάσουν και τον μακρύ κατάλογο με τα ονόματα των δεκάδων-εκατοντάδων νεκρών,ένας κατάλογος που ποτέ δεν έμεινε σταθερός,αλλά μεταβαλλόταν κάθε χρόνο.
Θα γίνουν διαδηλώσεις,τελετές μνήμης,δεξιώσεις, κροκοδείλια δάκρυα απο τους αριστερούς που με το ζόρι θα τραβολογάνε τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους να εναποθέσουν ενα κόκκινο γαρύφαλλο στην πέτρινη κεφάλα-μνημείο μπας και τους πάρει η κάμερα,την στιγμή που ποτέ όλοι αυτοί δεν θα πούνε στα μικρά παιδιά για τους μαζικά δολοφονηθέντες του Δεκεμβρίου του 1944 από τους κομ[System: Υβριστικό Περιεχόμενο (Έγινε αλλαγή με αυτό το μήνυμα)]στές και τους πεσόντες του αντισυμμοριτικού αγώνα '46-'49.
Όλοι αυτοί οι νεκροί είναι ''προδότες'' για την αριστερή ''διανόηση''και τα μέσα μαζικής εξαπατήσεως.
Οι αόρατοι νεκροί της 17ης Νοεμβρίου βαφτιστηκαν ''ήρωες''.
Τα παραμύθια της χαλιμάς,η αλλοιώς ο μύθος του Πολυτεχνείου...
Ένας μύθος που καλλιεργείται 36 χρόνια τώρα,από το μαρξιστικό κατεστημένο,τα ΜΜΕ,την μεταπολίτευση,για να μπορεί με νύχια και με δόντια το σάπιο και διεφθαρμένο Σύστημα να συντηρείται να εξουσιάσει το Έθνος και να αποκοιμίζει τον Ελληνικό λαό.
ΟΧΙ ΣΤΟ ΜΥΘΟ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ
ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ – 17 ΝΟΕΜΒΡΗ: ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΚΟΚΚΙΝΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ[/b]
Ισως το μεγαλύτερο ψέμα του 20ου αιώνα.
Σήμερα και αύριο, άντε και μεθάυριο, θα γίνουμε μάρτυρες των πιο γραφικών και άκρως επιστημονικών φανταστικών διηγήσεων χαραμοφάηδων και τεμπέληδων ψευτοαντιστασιακών για την ''σούπερ'' δράση τους στα γεγονότα και στην ''εξέγερση'' του Πολυτεχνείου το 1973.
''Εδώ Πολυτεχνείο,αιδώς Πολυτεχνείο...''
Για ακόμη μια χρονιά το πανυγήρι της 17ης Νοεμβριου θα περιλαμβανει διαδηλώσεις,τελετές μνήμης,δεξιώσεις , κροκοδείλια δάκρυα και καταθέσεις κόκκινων γαρυφαλλιών στην πέτρινη κεφάλα-μνημείο.
Μην περιμένετε να ακούσετε απο τα μέσα μαζικης εξαπατήσεως,ότι τα γεγονότα του τριημέρου 15-16 και 17 Νοεμβρίου,προγραμματίστηκαν,σχεδιαστηκαν από την Αμερική και εφαρμόστηκε με επιτυχία το σχέδιο κατασκευής κρίσεων από τους έλληνες παλαιοκομματικούς οι οποίοι έπαιξαν το παιχνίδι της Αμερικής για τα δικά της συμφέροντα.
Με τους τότε χαβαλετζήδες και λουφαδόρους φοιτητές ,που θέλησαν να κάνουν μια καρικατούρα αντίγραφο του Παρισινού Μάη.
βεβαίως στις τάξεις των αιωνόβιων φοιτητών είχαν παρεισφρήσει και πάσης φύσεως ξένοι πράκτορες που έφτιαχναν καλά την 'δουλειά' τους,αλλά και αλήτες που δεν ήθελαν μόνο να ρίξουν την χούντα,αλλά και την κατάλυση κάθε έννοια-κράτους.
Σε τι διαφέρει άραγε από το καλομαθημένο βουτυρόπαιδο του 2009,που σπάζει τα αμάξια και καταστρέφει τις περιουσίες του λαού;
Σήμερα και αύριο, άντε και μεθάυριο, θα γίνουμε μάρτυρες των πιο γραφικών και άκρως επιστημονικών φανταστικών διηγήσεων χαραμοφάηδων και τεμπέληδων ψευτοαντιστασιακών για την ''σούπερ'' δράση τους στα γεγονότα και στην ''εξέγερση'' του Πολυτεχνείου το 1973.
''Εδώ Πολυτεχνείο,αιδώς Πολυτεχνείο...''
Για ακόμη μια χρονιά το πανυγήρι της 17ης Νοεμβριου θα περιλαμβανει διαδηλώσεις,τελετές μνήμης,δεξιώσεις , κροκοδείλια δάκρυα και καταθέσεις κόκκινων γαρυφαλλιών στην πέτρινη κεφάλα-μνημείο.
Μην περιμένετε να ακούσετε απο τα μέσα μαζικης εξαπατήσεως,ότι τα γεγονότα του τριημέρου 15-16 και 17 Νοεμβρίου,προγραμματίστηκαν,σχεδιαστηκαν από την Αμερική και εφαρμόστηκε με επιτυχία το σχέδιο κατασκευής κρίσεων από τους έλληνες παλαιοκομματικούς οι οποίοι έπαιξαν το παιχνίδι της Αμερικής για τα δικά της συμφέροντα.
Με τους τότε χαβαλετζήδες και λουφαδόρους φοιτητές ,που θέλησαν να κάνουν μια καρικατούρα αντίγραφο του Παρισινού Μάη.
βεβαίως στις τάξεις των αιωνόβιων φοιτητών είχαν παρεισφρήσει και πάσης φύσεως ξένοι πράκτορες που έφτιαχναν καλά την 'δουλειά' τους,αλλά και αλήτες που δεν ήθελαν μόνο να ρίξουν την χούντα,αλλά και την κατάλυση κάθε έννοια-κράτους.
Σε τι διαφέρει άραγε από το καλομαθημένο βουτυρόπαιδο του 2009,που σπάζει τα αμάξια και καταστρέφει τις περιουσίες του λαού;
Οι ''γνωστοί-άγνωστοι'' μας λένε.
Τα ''παιδιά''.
Στην πραγματικότητα είναι τα βοθρολύματα του Συστήματος και άξια τέκνα των πλούσιων πατεράδων τους,αυτών που τότε το 1973,ήταν η γενιά του Πολυτεχνείου.
Αυτοί που καίνε την Ελληνική Σημαία ειναι δημιουργήματα αυτών που τότε την εγκατέλειψαν στην πύλη του Πολυτεχνείου εκείνη την βραδιά.
Πολλοί περάσανε από το Πολυτεχνείο εκείνες τις ημέρες.
Άλλοι για κάποιες στιγμές ασυδοσίας,για χαβαλέ,άλλοι για να φουμάρουν χασίσι με ασφάλεια,και άλλοι για να πηδήξουν καμμιά φοιτήτρια.
Λίγες στιγμές χαράς βρε παιδί μου,μιας και ισως θελανε να μιμηθούνε το Γούνστοκ.
Λίγοι όμως αυτοί που εγκλωβίστηκαν την τελευταία ημέρα.Και άτυχοι.
Άτυχοι,γιατί τους εκμεταλεύτηκαν κάποιοι για να χτίσουν την μετέπειτα πολιτική τους σταδιοδρομία.
Πολλοί περάσανε από το Πολυτεχνείο εκείνες τις ημέρες.
Άλλοι για κάποιες στιγμές ασυδοσίας,για χαβαλέ,άλλοι για να φουμάρουν χασίσι με ασφάλεια,και άλλοι για να πηδήξουν καμμιά φοιτήτρια.
Λίγες στιγμές χαράς βρε παιδί μου,μιας και ισως θελανε να μιμηθούνε το Γούνστοκ.
Λίγοι όμως αυτοί που εγκλωβίστηκαν την τελευταία ημέρα.Και άτυχοι.
Άτυχοι,γιατί τους εκμεταλεύτηκαν κάποιοι για να χτίσουν την μετέπειτα πολιτική τους σταδιοδρομία.
Είναι αυτοί οι άπλυτοι μακρυμάλληδες ''επαναστάτες'' του '73 με την ντουντούκα στο χέρι και την υψωμένη γροθιά,και που τώρα κυκλοφορούν με τις Μερσεντές και τις Πόρσε και κλείνουν τις βρώμικες δουλειές των δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ.
Κάθε χρόνο,τέτοιες ημέρες,στα σχολεία γίνεται κυριολεκτικά πλύση εγκεφάλου των παιδιών μας.
Στα μικρά παιδιά μαθαίνουν ότι υπήρξαν δεκάδες και εκατοντάδες νεκροί.
Αποκορύφωμα των μεγάλων ψεμμάτων που λένε,είναι,ότι το τανκ που έριξε την πύλη του Πολυτεχνείου δολοφόνησε,καταπλακώνοντας τους...φοιτητές.
Αυτό που δεν θα πουνε στα παιδιά όμως,και αυτό που δεν θα ακουστεί στα μέσα μαζικής εξαπατήσεως,είναι ότι ο αξιωματικός του τεθωρακισμένου,που οδηγούσε το συγκεκριμένο άρμα,αθωώθηκε στην περίφημη δίκη του Πολυτεχνείου.
Αυτό που δεν θα πουνε στα παιδιά οι μαρξιστές δάσκαλοι και αυτό που δεν θα ακούσουμε εμείς στα βοθροκάναλα,είναι ότι λίγους μήνες αργότερα,το 1974,ο τότε δήμαρχος Ζωγράφου ο Δημήτρης Μπέης,προχώρησε σε εσκαφές στον περίβολο του νεκροταφειου Ζωγράφου,προκειμένου να ανακαλύψει τους ...ομαδικούς τάφους των νεκρών του Πολυτεχνείου.
Φυσικά τίποτα δεν ανεκαλύφθηκε,αόρατοι οι νεκροί..
Αυτό που δεν θα πούνε στα παιδιά οι καθηγητές,και αυτό που δεν θα ακούσουμε εμείς και εσείς στην τηλεόραση ,είναι για το περίφημο πόρισμα Τσεβά.
Το οποίο έλεγε ότι οι νεκροί δεν υπερέβησαν τους 17 το ΤΡΙΗΜΕΡΟ των ταραχων (οχι σε μια μερα) ,και όλοι τους ήταν εκτός του χώρου του Πολυτεχνείου από αδέσποτες σφαιρες και εξοστρακισμούς,εκείνο το βράδυ της 16ης και 17ης Νοεμβρίου αλλά και το επόμενο πρωί.
Αυτό που δεν θα πουνε στα παιδιά οι μαρξιστές δάσκαλοι και αυτό που δεν θα ακούσουμε εμείς στα βοθροκάναλα,είναι ότι λίγους μήνες αργότερα,το 1974,ο τότε δήμαρχος Ζωγράφου ο Δημήτρης Μπέης,προχώρησε σε εσκαφές στον περίβολο του νεκροταφειου Ζωγράφου,προκειμένου να ανακαλύψει τους ...ομαδικούς τάφους των νεκρών του Πολυτεχνείου.
Φυσικά τίποτα δεν ανεκαλύφθηκε,αόρατοι οι νεκροί..
Αυτό που δεν θα πούνε στα παιδιά οι καθηγητές,και αυτό που δεν θα ακούσουμε εμείς και εσείς στην τηλεόραση ,είναι για το περίφημο πόρισμα Τσεβά.
Το οποίο έλεγε ότι οι νεκροί δεν υπερέβησαν τους 17 το ΤΡΙΗΜΕΡΟ των ταραχων (οχι σε μια μερα) ,και όλοι τους ήταν εκτός του χώρου του Πολυτεχνείου από αδέσποτες σφαιρες και εξοστρακισμούς,εκείνο το βράδυ της 16ης και 17ης Νοεμβρίου αλλά και το επόμενο πρωί.
Αυτό που δεν θα πούνε στα παιδιά είναι για την Ηλενία, της δήθεν αγαπημένης κάποιου Ηλιόπουλου, το κορίτσι σύμβολο του Πολυτεχνείου που μέχρι και η γυναίκα του Τσάτου έκλαιγε γονυπετής στην φωτογραφία της......και που αποδείχτηκε ότι η κοπέλα στην φωτογραφία ήταν γνωστό μοντέλο του Λονδίνου, Νάνσυ Κρηντλαντ και το σκίτσο ήταν παρμένο από μια διαφήμιση αφρόλουτρου στην αγγλική VOGUE..... (αρχική φωτογραφία)
Η "θλιβερή" ιστορία της Ηλένιας -για όσους δεν την ξέρουν ή δεν την θυμούνται- έχει έτσι: Την πρώτη επέτειο του "Πολυτεχνείου", το 1974. ανάμεσα στα λουλούδια και τις φωτογραφίες υπαρκτών και ανύπαρκτων "νεκρών" (σύγχρονων και παλαιότερων, μια και είχαν βάλει φωτογραφίες σκοτωμένων του 1944, του 1950 κλπ) που γέμισαν το πολυπαθές κτίριο, τις μάντρες, τις αυλές και τα κάγκελα του, ήταν και το σκίτσο μιας ωραιότατης κοπέλας. Δίπλα του, στο ίδιο κάγκελο -που έμεινε στην "ιστορία" σαν της Ηλένιας το κάγκελο"- υπήρχε ένα σημείωμα με τα εξής δακρύβρεχτα: "Την λένε Ηλένια Ασημακοπούλου. Είναι το κορίτσι μου. Χάθηκε το βράδυ της σφαγής. Κανένας δεν την ξανάδε. Πήγα σπίτι της αλλά έχουν χαθεί και οι γονείς της. Όποιος ξέρει για το μαρτυρικό τέλος της ας με πληροφορήσει.
Το "δράμα" το πήραν οι εφημερίδες, μία από αυτές δε - η "Αυγή"- έγραψε κατά λέξη, τα εξής κάτω από το σπαραξικάρδιο τίτλο: ΤΙ ΑΠΟΓΙΝΕ Η ΗΛΕΝΙΑ ΜΟΥ; Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΕΝΟΣ ΑΓΟΡΙΟΥ ΠΟΥ ΨΑΧΝΕΙ ΑΚΟΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΤΟΥ και τον υπότιτλο: "Ηλένια Ασημακοπούλου. Χτυπήθηκε στις 17 Νοέμβρη στη Στουρνάρη οπό σφαίρα. Τι απόγινε", λέει:
Το σκίτσο της μικρής κοπέλας με το τραγικό ερώτημα κρεμόταν από τα κλαδιά της ελίτσας που φυτεύτηκε στο χώρο του Πολυτεχνείου. Αργότερα τοποθετήθηκε κι αλλού, κι αλλού, ανάμεσα στα λουλούδια. Με το ίδιο πάντα ερώτημα "Τι απόγινες". Ολότελα τυχαία χθες βρεθήκαμε δίπλα σε ένα αγόρι κι από εκεί ξεκινάει μια ακόμα τραγωδία όπως την αφηγείται το ίδιο:
"Ήμασταν μαζί με την Ηλένια μέσα στο Πολυτεχνείο. Μετά την εισβολή, βγήκαμε δίπλα δίπλα οπό την έξοδο της Στουρνάρη. Ένας οπλισμένος τη σημάδεψε εν ψυχρώ και οι σφαίρες τη βρήκαν στην πλάτη. Ακούμπησε πάνω μου βγάζοντας αίμα από το στόμα κι έπειτα έπεσε. Με συλλάμβανε και στην Ασφάλεια μου πήραν το πουλόβερ μου που ήταν κόκκινο από το αίμα της. Δεν τους μίλησα καθόλου για την Ηλένια, για να την προφυλάξω, αν ζούσε... Όταν με άφησαν, το Φλεβάρη του '74. πήγα στο Χαλάνδρι όπου έμενε με την οικογένεια της. Μα οι γονείς της με τον μικρότερο αδερφό της είχαν εξαφανιστεί και στο σπίτι έμεναν άγνωστοι. Όσο κι αν ρώτησα δεν ήξεραν τίποτα. Ούτε κι από το σχολείο της. το Κολέγιο Αγ. Παρασκευής, έβγαλα άκρη. Ίσως οι γονείς της φοβήθηκαν για το δεύτερο παιδί τους κι εξαφανίστηκαν. Όλα αυτά δεν τα κατέθεσα στον κ. Τσεβά. γιατί φοβόμουν." Ο νεαρός σπουδαστής εγκατέλειψε αυτές τις μέρες τα μαθήματα του, τοποθέτησε, όπου νόμιζε καλύτερα στο χώρο του Πολυτεχνείου, ένα σκίτσο της φτιαγμένο πριν το γεγονότα, προσθέτοντας την αγωνία του: "Τι απόγινε:". Το όνομα του νέου είναι Γιάννης Ηλιόπουλος της Ηλεκτρονικής Σχολής".
Σε λίγο όμως αποκαλύφθηκε πως το σκίτσο της "δολοφονημένης" Ηλένιας -στο οποίο τόσοι φοιτητές και τόσες φοιτήτριες γονυπέτησαν δακρυσμένοι- ήταν παρμένο από διαφήμιση σαμπουάν της αγγλικής εταιρίας "ΜΠΡΕΚ" και είχε δημοσιευθεί σε πολλά περιοδικά και στην αγγλική έκδοση του τριμηνιαίου "Βογκ" (το σκίτσο της διαφημίσεως -είναι "παστέλ"- το φιλοτέχνησε ο Άγγλος ζωγράφος Νίκολας Ήγκον και ως μοντέλο ποζάρησε η Νεοζηλανδή Νάνσυ Κρίντλαντ. γνωστό και πανάκριβο φωτομοντέλο, που από ηλικίας 4 χρονών ζει στο Λονδίνο). Το όνομα της Ηλένιας εκφωνήθηκε πρώτο στον πίνακα των νεκρών και σε αυτήν , κατατέθηκαν τα περισσότερα στεφάνια, με πρώτο και καλύτερο εκείνο της Ιωάννας Τσάτσου -συζύγου του τότε Προέδρου της Δημοκρατίας- η οποία μάλιστα, γονάτισε μπροστά, στο σκίτσο και δάκρυσε. Ο πανίσχυρος, δε. τότε Καραμανλής, ζήτησε φωτογραφία του σκίτσου.
Το "δράμα" το πήραν οι εφημερίδες, μία από αυτές δε - η "Αυγή"- έγραψε κατά λέξη, τα εξής κάτω από το σπαραξικάρδιο τίτλο: ΤΙ ΑΠΟΓΙΝΕ Η ΗΛΕΝΙΑ ΜΟΥ; Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΕΝΟΣ ΑΓΟΡΙΟΥ ΠΟΥ ΨΑΧΝΕΙ ΑΚΟΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΤΟΥ και τον υπότιτλο: "Ηλένια Ασημακοπούλου. Χτυπήθηκε στις 17 Νοέμβρη στη Στουρνάρη οπό σφαίρα. Τι απόγινε", λέει:
Το σκίτσο της μικρής κοπέλας με το τραγικό ερώτημα κρεμόταν από τα κλαδιά της ελίτσας που φυτεύτηκε στο χώρο του Πολυτεχνείου. Αργότερα τοποθετήθηκε κι αλλού, κι αλλού, ανάμεσα στα λουλούδια. Με το ίδιο πάντα ερώτημα "Τι απόγινες". Ολότελα τυχαία χθες βρεθήκαμε δίπλα σε ένα αγόρι κι από εκεί ξεκινάει μια ακόμα τραγωδία όπως την αφηγείται το ίδιο:
"Ήμασταν μαζί με την Ηλένια μέσα στο Πολυτεχνείο. Μετά την εισβολή, βγήκαμε δίπλα δίπλα οπό την έξοδο της Στουρνάρη. Ένας οπλισμένος τη σημάδεψε εν ψυχρώ και οι σφαίρες τη βρήκαν στην πλάτη. Ακούμπησε πάνω μου βγάζοντας αίμα από το στόμα κι έπειτα έπεσε. Με συλλάμβανε και στην Ασφάλεια μου πήραν το πουλόβερ μου που ήταν κόκκινο από το αίμα της. Δεν τους μίλησα καθόλου για την Ηλένια, για να την προφυλάξω, αν ζούσε... Όταν με άφησαν, το Φλεβάρη του '74. πήγα στο Χαλάνδρι όπου έμενε με την οικογένεια της. Μα οι γονείς της με τον μικρότερο αδερφό της είχαν εξαφανιστεί και στο σπίτι έμεναν άγνωστοι. Όσο κι αν ρώτησα δεν ήξεραν τίποτα. Ούτε κι από το σχολείο της. το Κολέγιο Αγ. Παρασκευής, έβγαλα άκρη. Ίσως οι γονείς της φοβήθηκαν για το δεύτερο παιδί τους κι εξαφανίστηκαν. Όλα αυτά δεν τα κατέθεσα στον κ. Τσεβά. γιατί φοβόμουν." Ο νεαρός σπουδαστής εγκατέλειψε αυτές τις μέρες τα μαθήματα του, τοποθέτησε, όπου νόμιζε καλύτερα στο χώρο του Πολυτεχνείου, ένα σκίτσο της φτιαγμένο πριν το γεγονότα, προσθέτοντας την αγωνία του: "Τι απόγινε:". Το όνομα του νέου είναι Γιάννης Ηλιόπουλος της Ηλεκτρονικής Σχολής".
Σε λίγο όμως αποκαλύφθηκε πως το σκίτσο της "δολοφονημένης" Ηλένιας -στο οποίο τόσοι φοιτητές και τόσες φοιτήτριες γονυπέτησαν δακρυσμένοι- ήταν παρμένο από διαφήμιση σαμπουάν της αγγλικής εταιρίας "ΜΠΡΕΚ" και είχε δημοσιευθεί σε πολλά περιοδικά και στην αγγλική έκδοση του τριμηνιαίου "Βογκ" (το σκίτσο της διαφημίσεως -είναι "παστέλ"- το φιλοτέχνησε ο Άγγλος ζωγράφος Νίκολας Ήγκον και ως μοντέλο ποζάρησε η Νεοζηλανδή Νάνσυ Κρίντλαντ. γνωστό και πανάκριβο φωτομοντέλο, που από ηλικίας 4 χρονών ζει στο Λονδίνο). Το όνομα της Ηλένιας εκφωνήθηκε πρώτο στον πίνακα των νεκρών και σε αυτήν , κατατέθηκαν τα περισσότερα στεφάνια, με πρώτο και καλύτερο εκείνο της Ιωάννας Τσάτσου -συζύγου του τότε Προέδρου της Δημοκρατίας- η οποία μάλιστα, γονάτισε μπροστά, στο σκίτσο και δάκρυσε. Ο πανίσχυρος, δε. τότε Καραμανλής, ζήτησε φωτογραφία του σκίτσου.
H φωτογραφία της Ηλένιας στο χώρο του Πολυτεχνείου:
Και η φωτογραφία ολόκληρη:
Αυτό που δεν θα πούνε στα παιδιά "Αφού σκοτώθηκαν τόσοι φοιτητές, που είναι ένα μνημείο με τα ονόματα τους;"
Θα τους πουν ποτέ πως βγάλανε και πρόσκληση (αμέσως μετά την πτώση της επταετίας) να παρουσιαστούν όσοι γονείς είχαν φοιτητές νεκρούς στο πολυτεχνείο, για να πάρουν συντάξεις. Ακόμα περιμένουν να παρουσιαστούν....
Πολύ πιθανόν να μας αραδιάσουν και τον μακρύ κατάλογο με τα ονόματα των δεκάδων-εκατοντάδων νεκρών,ένας κατάλογος που ποτέ δεν έμεινε σταθερός,αλλά μεταβαλλόταν κάθε χρόνο.
Θα γίνουν διαδηλώσεις,τελετές μνήμης,δεξιώσεις, κροκοδείλια δάκρυα απο τους αριστερούς που με το ζόρι θα τραβολογάνε τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους να εναποθέσουν ενα κόκκινο γαρύφαλλο στην πέτρινη κεφάλα-μνημείο μπας και τους πάρει η κάμερα,την στιγμή που ποτέ όλοι αυτοί δεν θα πούνε στα μικρά παιδιά για τους μαζικά δολοφονηθέντες του Δεκεμβρίου του 1944 από τους κομ[System: Υβριστικό Περιεχόμενο (Έγινε αλλαγή με αυτό το μήνυμα)]στές και τους πεσόντες του αντισυμμοριτικού αγώνα '46-'49.Όλοι αυτοί οι νεκροί είναι ''προδότες'' για την αριστερή ''διανόηση''και τα μέσα μαζικής εξαπατήσεως.
Οι αόρατοι νεκροί της 17ης Νοεμβρίου βαφτιστηκαν ''ήρωες''.
Τα παραμύθια της χαλιμάς,η αλλοιώς ο μύθος του Πολυτεχνείου...
Ένας μύθος που καλλιεργείται 36 χρόνια τώρα,από το μαρξιστικό κατεστημένο,τα ΜΜΕ,την μεταπολίτευση,για να μπορεί με νύχια και με δόντια το σάπιο και διεφθαρμένο Σύστημα να συντηρείται να εξουσιάσει το Έθνος και να αποκοιμίζει τον Ελληνικό λαό.
ΟΧΙ ΣΤΟ ΜΥΘΟ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ
ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ – 17 ΝΟΕΜΒΡΗ: ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΚΟΚΚΙΝΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ[/b]
- Σπόιλερ:
Τα στοιχεία: Η υπ’ αριθμόν 33437 αναφορά της συγκλήτου του Πολυτεχνείου της 11/10/1975, προς τον εισαγγελέα Δ. Τσεβάν, που επιβεβαιώνει ότι κανένας σπουδαστής δεν σκοτώθηκε κατά το τριήμερο.
1. Η μαρτυρία του πρυτάνεως του Ε.Μ.Π. Κωνσταντίνου Κονοφάγου στις 20/1/1975, στο πενταμελές εφετείο Αθηνών, ότι μέσα στο πολυτεχνείο δεν σκοτώθηκε κανείς φοιτητής και τα ίδια βεβαιώνει και στο βιβλίο του “Η Εξέγερση του Πολυτεχνείου” 1982 με την προσθήκη ότι ούτε κανείς άλλος πολίτης έχασε την ζωή του μέσα στο Πολυτεχνείο. Μολονότι το Τεχνικό Επιμελητήριο της Ελλάδος απεφάσισε, κατόπιν εντολών του τότε υπουργού Δημοσίων Έργων και μετέπειτα Δικαιοσύνης Γ.Α. Μαγκάκη, να απονείμη «τιμητική σύνταξη» στις οικογένειες των σπουδαστών που «έχασαν την ζωή τους στο Πολυτεχνείο», ουδείς δικαιούμενος ή μαυροφορεμένη μητέρα ανευρέθη ή έλαβε την ανωτέρω σύνταξιν, που παρέμεινε τελικώς αζήτητη.
2. Στην μαρμάρινη πλάκα (την οποίαν απεκάλυψεν ως Πρωθυπουργός το 1988 ο Ανδρέας Παπανδρέου) και η οποία εναποτέθη πλησίον της μεγάλης ασώματης κεφάλας, στο χώρο …”της θυσίας” στο Πολυτεχνείο, τελικώς έχουν αναγραφή δεκαοκτώ ονόματα με την μισοσβυσμένη πλην όμως αναγνώσιμη, διευκρινιστική περιγραφή, “Φοιτητές που έδωσαν την ζωή τους για τα ιδανικά της Εθνικής Αντίστασης 1941-1944“. Δηλαδή ελλείψει, ευτυχώς, θυμάτων, στον αποκαλούμενο …”ιερό χώρο” θυσίας της λογικής και της αλήθειας μάλλον, ή φανταστικών νεκρών αγωνιστών, επιστρατεύθησαν οι φοιτητές του …1941-1942!!.
3. Τα ατυχή θύματα των γεγονότων του Νοεμβρίου 1973, που όλα τους σκοτώθησαν έξω και μακριά από το Πολυτεχνείο επιβεβαιώθησαν από το υπ αριθμόν 677/1975 παραπεμπτικό βούλευμα και την υπ αριθμόν 723/1975 απόφαση του πενταμελούς Εφετείου Αθηνών από τα οποία προέκυψε ότι οι πολίτες που σκοτώθησαν κατά το τριήμερο των συγκρούσεων είναι συνολικώς 23.
4. Όμως με την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία κατόπιν εντολής του τότε υπουργού Δημόσιας τάξεως Γ. Σκουλαρίκη επαναφέρθη στην ενεργό υπηρεσία με τα εύσημα του αντιστασιακού και ανέλαβε αστυνομικός διευθυντής ο Γ. Σαμπάνης. Η έρευνα του αστυνομικού διευθυντού Γ. Σαμπάνη κατέληξε στην διαπίστωση ότι κατά το τριήμερο έχασαν την ζωή τους συνολικώς δώδεκα.
Τα ψεύδη:
1. Ο τότε δήμαρχος Ζωγράφου Δ. Μπέης εβεβαίωνε με μεγαλειώδη σοβαρότητα ότι οι νεκροί ήσαν τόσο πολλοί ώστε η χούντα τους έθαψε σε …ομαδικούς τάφους με μπουλντόζες έξω από το νεκροταφείο του Ζωγράφου.
2. Η “θλιβερή” ιστορία της Ηλένια. Την πρώτη επέτειο του …”Πολυτεχνείου”, το 1974, ανάμεσα στα λουλούδια και τις φωτογραφίες υπαρκτών και ανύπαρκτων “νεκρών” που γέμισαν το πολύπαθες κτίριο, τις μάντρες, τις αυλές και τα κάγκελα του, ήταν και το σκίτσο μιας ωραιότατης κοπέλας. Δίπλα του, στο ίδιο κάγκελο υπήρχε ένα σημείωμα με τα εξής δακρύβρεχτα: “Την λένε Ηλένια Ασημακοπούλου. Είναι το κορίτσι μου. Χάθηκε το βράδυ της σφαγής. Κανένας δεν την ξανάδε. Πήγα σπίτι της αλλά έχουν χαθεί και οι γονείς της. Όποιος ξέρει για το μαρτυρικό τέλος της ας με πληροφορήσει”.
3. Το “δράμα” το πήραν οι εφημερίδες, μία από αυτές, δε – η “Αυγή” - έγραψε, κατά λέξη, τα εξής κάτω από το σπαραξικάρδιο τίτλο: “ΤΙ ΑΠΟΓΙΝΕ Η ΗΛΕΝΙΑ ΜΟΥ; Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΕΝΟΣ ΑΓΟΡΙΟΥ ΠΟΥ ΨΑΧΝΕΙ ΑΚΟΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΤΟΥ” και τον υπότιτλο: “Ηλένια Ασημακοπούλου. Χτυπήθηκε στις 17 Νοέμβρη στη Στουρνάρα από σφαίρα. Τι απόγινε” λέει: “Χάθηκε το βράδυ της σφαγής. Κανένας δεν την ξανάδε. Πήγα σπίτι της αλλά έχουν χαθεί και οι γονείς της. Όποιος ξέρει για το μαρτυρικό τέλος της ας με πληροφορήσει”. Ο νεαρός σπουδαστής εγκατέλειψε όλες αυτές τις μέρες τα μαθήματα του, τοποθέτησε, όπου νόμιζε καλύτερα στο χώρο του Πολυτεχνείου ένα σκίτσο της φτιαγμένο πριν από τα γεγονότα, προσθέτοντας την αγωνία του: “Τι απόγινε;”. Το όνομα του νέου είναι Γιάννης Ηλιόπουλος της Ηλεκτρονικής Σχολής”. Κατέληγε το άρθρο.
Σε λίγο όμως αποκαλύφθηκε πως το σκίτσο της “…δολοφονημένης” Ηλένιας – στο οποίο τόσοι φοιτητές και τόσες φοιτήτριες γονυπέτησαν δακρυσμένοι – είχε ληφθή από διαφήμιση σαμπουάν της αγγλικής εταιρίας “ΜΠΡΕΚ” και είχε δημοσιευθεί σε πολλά περιοδικά και στην αγγλική έκδοση του τριμηνιαίου “Βόγκ” (το σκίτσο της διαφημίσεως – είναι “παστέλ” – το φιλοτέχνησε ο Άγγλος ζωγράφος Νικόλας Ήγκον και ως μοντέλο ποζάρησε η Νεοζηλανδή Νάνσυ Κρίντλαντ, γνωστό και πανάκριβο φωτομοντέλο, που από ηλικίας 4 χρονών ζει στο Λονδίνο).
Μετά τη διαπίστωση της απάτης, πανικόβλητοι οι διοργανωτές του πανηγυριού έσπευσαν να παραπέμψουν σε δίκη τον Ηλιόπουλο - από το όνομα του φαίνεται …”γέννησε” την Ηλένια - ο οποίος καταδικάστηκε (άρον – άρον, στις 18 / 2 / 75) σε φυλάκιση οκτώ μηνών….
Η πολιτική εκμετάλλευση.
Ισχυρίσθησαν οι επανακάμψαντες παλαιοί και νέοι πολιτικοί ότι χάρις σ’ αυτά τα γεγονότα …“επανήλθε η Δημοκρατία στην Ελλάδα”. Ενώ την 25η Νοεμβρίου 1973, με αφορμή τα γεγονότα αυτά ουσιαστικώς διεκόπη το εγχείρημα επιστροφής στην Δημοκρατία, ανετράπη η τότε μεταβατική κυβέρνηση Μαρκεζίνη (λόγω της αρνήσεως της, να επιτρέψει τον ελλιμενισμό του 6ου στόλου στην Ελευσίνα και την χρήση της αεροπορικής βάσεως στη Σούδα, κατά τον πόλεμο του Γιαμ Κιπούρ, τον Σεπτέμβριο του 1973.)
Και την εκτροπή συνέχισε το σκληρό δικτατορικό καθεστώς Δ. Ιωαννίδη. Το οποίο κατέρρευσε και παρέδωσε την εξουσία στους πολιτικούς μόνο με την τραγική εμπλοκή της Κύπρου στις 23 Ιουλίου του 1974, οκτώ μήνες περίπου μετά από τα γεγονότα του Πολυτεχνείου.
Ακόμη και η “Πανσπουδαστική” (όργανο του ΚΚΕ εξωτερικού) στο φύλλο υπ αριθμόν 8 έγραφε ότι “το Πολυτεχνείο ήταν έργο 350 πρακτόρων του Ρουφογάλη” τότε αρχηγού της ΚΥΠ.
Ενώ το …θείον “βρέφος” (μεγαλούτσικο τότε) ο Λαλιώτης μέλος της συντονιστικής επιτροπής στην Αυγή της 17.11.1976 εδήλωνε ότι “Οι μάζες δεν είχαν καμιά διάθεση για αγωνιστική κινητοποίηση”.
Η συντονιστική Επιτροπή
Η λεγόμενη συντονιστική επιτροπή με ανακοίνωση της 29ης Σεπτεμβρίου 1974, εβεβαίωνε ότι τα γεγονότα ήσαν …μερικώς αυθόρμητα. “Το κίνημά μας είναι πολιτικό αλλά κομματικό. Ανάμεσά μας υπάρχουν πολλές τάσεις, αλλά καμιά από αυτές δεν ταυτίζεται με κανένα κόμμα”
Βεβαίως οι επικυρίαρχοι των γεγονότων του Πολυτεχνείου είναι διαχρονικώς οι ίδιοι. Οι διάφοροι αριστεριστές που προκάλεσαν και προκαλούν τους εμπρησμούς τις καταστροφές τις λεηλασίες ακόμη τότε και τις επιθέσεις εναντίον του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως και του κέντρου ΟΤΕ επί της Πατησιών.
Ενώ ταυτόχρονα διαιωνίζεται η …”ευγενής” άμιλλα καπηλείας των γεγονότων του Πολυτεχνείου από όλα τα κόμματα μολονότι κανένα από αυτά ουσιαστικώς δεν υπήρξε πρωταγωνιστής.
Δηλώσεις Πολιτικών της εποχής εκείνης:
1. Ο Ευάγελλος Αβέρωφ Υπουργός Εθνικής Αμύνης, δηλώνει στο περιοδικό Επίκαιρα, τεύχος 562, την 10 Μαίου 1979.
“…Το πολυτεχνείο υπήρξε μία ευγενική θαραλλέα δημοκρατική εκδήλωση της Νεολαίας. Μόλις όμως εκδηλώθηκε και στέριωσε, κατα την τακτική που δίδαξε ο Λένιν, υπερφαλαγγίστηκε απο το ΚΚΕ και τα συνθήματα απο συνθήματα Δημοκρατίας έγιναν συνθήματα κομ[System: Υβριστικό Περιεχόμενο (Έγινε αλλαγή με αυτό το μήνυμα)]σμού. Το πολυτεχνείο όχι μόνο δε έρριξε την Δικτατορία αλλα τη δυνάμωσε. Γιατί αυτό ήταν το έναυσμα που ωθησε πολλούς νέους αξιωματικούς λίγο πολύ απογοητευμένους απο την δικτατορία, να συσπειρωθούν γύρω απο τον Ιωαννίδη που ετοίμαζε συνομωσία αλλα δεν μπορούσε να την κάνη πράξη. Και έτσι επιβλήθηκε μια χειρότερη δικτατορία…
…Τιμώ λοιπόν ειλικρινά και βαθύτατα την πρωτοβουλία και τον ηρωισμό των νέων που ξεκίνησαν αυτό το κτύπημα.Αλλά για να το τιμήσω, νομίζω πως πρέπει να πω αυτό που πιστεύω οι είναι αλήθεια. Δεν είμαι διατεθειμένος λόγω επιμόνου συνθηματολογίας λογω ανυπάρκτων …”πολυαρίθμων νεκρών” να βοηθήσω και εγώ στην θεσμοποίηση μια ψεύτικης ιστορίας…”
2. Εξ ίσου αποκαλυπτικός ο αείμνηστος Κ. Τσάτσος (Ακαδημαικός, Καθηγητής Πανεπιστημίου, Φιλόσοφος και Πρόεδρος της Δημοκρατίας κατά τα έτη 1974-1980) στο βιβλίο του “Λογοδοσία Μιάς Ζωής” καταμαρτυρεί με μοναδική ειλικρίνεια και θάρρος:
“…Όταν έγινε το πολυτεχνείο, ούτε πήγα επι τόπου, ούτε συγκινήθηκα. Απο την πρώτη στιγμή κατάλαβα ότι αυτά τα πεζοδρομιακά ξεσπάσματα δεν κλονιζαν την δικτατορία και ότι όπως στα χρόνια της κατοχής, υποκρύπτανε κομ[System: Υβριστικό Περιεχόμενο (Έγινε αλλαγή με αυτό το μήνυμα)]στικές επιδιώξεις επικίνδυνες για το μέλλον…
…Εχω την συνείδηση μου ήσυχη ότι δεν συνηργησα στην κατασκευή του μύθου του Πολυτεχνείου. Λυπάμαι τα 5-6 παιδιά που σκοτώθησαν έξω και μακριά, διότι μεσα στο Πολυτεχνείο δεν σκοτώθηκε κανείς. “
Κρατήστε ένα ήρεμο κλίμα στην συζήτηση...
